Czym są Kontrakty Terminowe?
Zarówno kontrakty forward, jak i futures są kontraktami terminowymi, co oznacza, że są to umowy między dwiema stronami, zobowiązujące je do kupna lub sprzedaży aktywa w określonym czasie w przyszłości po ustalonej cenie. Są to instrumenty pochodne, których wartość pochodzi od bazowego aktywa, którym może być surowiec, waluta, indeks giełdowy czy obligacja. Wykorzystywane są do zabezpieczenia przed ryzykiem (hedging) oraz do spekulacji. Jednak, pomimo podobieństw, istnieją kluczowe różnice między forward a futures, które decydują o ich zastosowaniu.
Standaryzacja i Regulacja
Jedną z fundamentalnych różnic między forward a futures jest ich standaryzacja. Kontrakty futures są standaryzowane, co oznacza, że ich specyfikacje (wielkość kontraktu, data wygaśnięcia, jakość aktywa bazowego) są określone przez giełdę, na której są notowane. Kontrakty forward natomiast, są umowami niestandardowymi, tworzonymi indywidualnie dla potrzeb stron transakcji. To sprawia, że kontrakty forward są bardziej elastyczne, ale również mniej płynne. Futures podlegają regulacjom giełd i organów nadzoru finansowego, co zwiększa ich bezpieczeństwo transakcyjne.
Miejsce Obrotu i Płynność
Futures są notowane na giełdach, co zapewnia im wysoką płynność i przejrzystość cen. Transakcje futures są rozliczane przez izby rozliczeniowe, które działają jako gwarant wykonania transakcji, minimalizując ryzyko niewywiązania się jednej ze stron. Kontrakty forward z kolei, są zawierane bezpośrednio między dwiema stronami (OTC – Over The Counter) i nie są notowane na giełdach. To sprawia, że płynność kontraktów forward jest znacznie niższa niż w przypadku futures, a znalezienie kontrahenta może być trudniejsze.
Rozliczenie i Zabezpieczenia
Kolejna istotna różnica między forward a futures dotyczy sposobu rozliczenia. W przypadku kontraktów futures, rozliczenie odbywa się codziennie poprzez system „mark-to-market”. Oznacza to, że zyski i straty są księgowane codziennie na kontach stron kontraktu. Wymagane jest również utrzymywanie depozytu zabezpieczającego (margin), który chroni przed ryzykiem niewypłacalności. Kontrakty forward zazwyczaj są rozliczane jednorazowo w momencie wygaśnięcia kontraktu, a depozyt zabezpieczający nie jest wymagany, chyba że strony umówią się inaczej. To zwiększa ryzyko kredytowe w przypadku kontraktów forward.
Ryzyko Kredytowe Strony
Z uwagi na powyższe, ryzyko kredytowe strony jest znacznie wyższe w przypadku kontraktów forward niż futures. Izba rozliczeniowa w przypadku futures gwarantuje rozliczenie, minimalizując ryzyko niewywiązania się jednej ze stron. W przypadku forward, strony muszą polegać na wiarygodności kredytowej swojego kontrahenta.
Koszty Transakcyjne
Koszty transakcyjne związane z kontraktami futures są zwykle niższe niż koszty związane z kontraktami forward. Wynika to z wysokiej płynności futures oraz standaryzacji kontraktów. W przypadku forward, koszty mogą obejmować negocjacje, opłaty prawne i inne koszty związane z tworzeniem niestandardowej umowy.
Elastyczność w Dostosowaniu do Potrzeb
Kontrakty forward oferują większą elastyczność w dostosowaniu do specyficznych potrzeb stron transakcji. Można negocjować warunki kontraktu, takie jak data wygaśnięcia, wielkość kontraktu i jakość aktywa bazowego. Kontrakty futures, z uwagi na standaryzację, oferują mniejszą elastyczność, ale zapewniają większą płynność i bezpieczeństwo transakcyjne. Decyzja o wyborze między forward a futures zależy od specyficznych potrzeb i preferencji użytkownika. Zrozumienie różnicy między forward a futures jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i spekulacji na rynkach finansowych.
Dodaj komentarz